اخیرا معضل جدید داشتن وبلاگ، هزینه سرسام‌آور تمدید هاست سالیانه این چند مگابایت فضاست.
فضایی که هنوز هم برام حکم چهاردیواری تخلیه کلمات رو داره و رفته رفته بی برنامه تر جلو میره. تقریبا یکسالی ک شدیدا درگیر کار و زندکی در دنیای جنگلی اطرافم هستم، ازینجا کاملا دورم و اینروزا، تمدید داشتن این فضا بهونه ای شده برای نوشتن.
اینروزهام با چلنجهای مختلف ذهنی، کاری، شخصی، عاطفی و زمانی طی میشه. بزرگترین سردردم از قضاوت شدن و عدم کنترل زمان روزانه و تمرکز سرچشمه میگیره.
چالشهای تلخی که نمیدونم در آینده یادآوریشون خنده داره یا حسرت وار!
علی ایحال خیره ایشاالله، بهونه ای شد برای چند کلمه نوشتن بعد گذر عمری طولانی ؛)
هر کلمه اسباب معاشقه ای کوتاه در ابعاد شرع خواهد بود، پارتنر معاشقه های من میشوید ؟